Turkcell Mobil İmza Şimdi de Sağlık Sektörünün Hizmetinde

Aylardır üzerinde çalıştığımız projeler bir bir hayata
geçiyor. Önümüzdeki aylarda da devam edeceğini umuyorum. Bunlardan birisi olan Mobil İmza'nın sağlık sektöründe kullanımı Aile Hekimliği Bilgi Sistemi (AHBS)'nde geçtiğimiz hafta Antalya'da Bakanlık tarafından düzenlenen E-Sağlık konferansında lanse edildi.
Aynı konferansta Birim Yazılım firması da Hastane otomasyonu paketini mobil imzaya entegre ettiğini duyurdu ve ilk örnek olarak Şişli Etfal Hastanesi'nde kullanıma açtı.

AHBS'de bir hastanın sağlık verisine başka bir aile hekimi tarafından erişilebilmesi için mobil imza ile hastanın onayı alınması için mobil imza kullanılıyor olacak. Bunu takiben hastanın kendi bilgilerine ulaşması imkanı da söz konusu. Böylece 1.basamak sağlık hizmetlerinde mobil imzanın yaygın olarak kullanımı kapısı aralandı. Takiben 2. basamak sağlık hizmetleri olan hastanelerde de hastaların ve doktorların kimliğini tanıma, elektronik imzalarını alma ve kendi bilgilerine ulaşmaları için mobil imza kullanılıyor olacak. Şişli Etfal'de bugün Birim Yazılım'ın çözümü ile Internet üzerinden doktor randevusu alınabiliyor. Birim'in çözümüne ileride hastaların kendi kayıtlarına, laboratuar sonuçlarına mobil imzalarıyla Internet üzerinden erişmeleri de eklenecek. Mobil İmza fikri ilk atıldığın akla gelmeyen uygulamalar şimdi bir bir hayata geçiyor. Bunda pek çok kamu kurumunda çok kapsamlı bilgi sistemlerinin çoktan kurgulanmış olmasının payı da büyük. Mobil İmza, son noktada, zaten kurulmuş bilgi sistemlerinin kişiyi tanıma, belirli işler işlemler için onayını alma derdini çözüyor.

Sağlıkta Mobil İmza Dönemi

Turkcell'in yasal olarak ıslak imzaya eşdeğer servisi Turkcell Mobil İmza'nın bu yeni uygulaması, Sağlık Bakanlığı tarafından Antalya'da 18 Ekim tarihinde düzenlenen “E-Sağlık Kongresi”nde yapılan “Aile Hekimliği Uygulaması ve Bilgi Sistemi” panelinde tanıtıldı. Cep telefonları üzerinden elektronik imza atılmasını sağlayan bu servis, Sentim Bilişim A.Ş. ‘nin geliştirmiş olduğu Sağlık Bakanlığı bünyesindeki Aile Hekimliği Bilgi Sistemi'nde (AHBS) hasta bilgilerine güvenli erişim amacıyla kullanılmaya başlanacak.

Turkcell Mobil İmza ile bir hasta herhangi bir nedenden dolayı, kendi aile hekimi dışında başka bir aile hekimine muayene olmak durumunda kalırsa aile hekimi, aile hekimliği bilgi sistemi ve mobil imza sayesinde, bu hastanın hasta kartını ve son muayenelerini görüntüleyebiliyor. Mobil İmza, ABHS ile doktor arasında hastaya ait gizli bilgilerinyasal bir onay mekanizmasıyla daha güvenli şekilde yapılmasını sağlıyor.

Turkcell Mobil imza evlilik, tapu gibi kanunen belirli bir şekilde törenle gerçekleştirilmesi şart olan ve üçüncü kişilerin kefaletini gerektiren işlemler dışında, ıslak imza gerektiren tüm özel, kamu ve banka işlemlerinin cep telefonları üzerinden yapılabilmesine olanak sağlıyor. E-imza teknolojisini mobil ortama taşıyan Turkcell Mobil İmza, ayrı bir akıllı kart ve kart okuyucu kullanmaya gerek olmadan, daha düşük maliyetli olarak, imza gerektiren işlemlerin elektronik ortama taşınabilmesi, resmi başvuruların uzaktan yapılabilmesi ve e-Türkiye dönüşümünün gerçekleştirilmesinde önemli bir imkân sağlıyor.

Yasal olarak ıslak imzaya eşdeğer olan Turkcell Mobil İmza, Mart ayında beş bankanın işbirliğiyle internet bankacılığı alanında başlamıştı. 11 bankaya yayılan uygulama kısa sürede büyüdü ve kamuda, belediyecilik alanında, bankacılık alanında farklı uygulamalarda (ATM'den kartsız para çekme, kredi onayı gibi), e-imzalı e-posta, e-dosya, e-satın alma gibi birçok farklı alanda da kullanılmaya başlandı.

Devamı

Kutup Yıldızı Saygun

Geçen hafta Radikal Kitap ekinde, Radikal'de de her hafta yazılar yazan dostum Ufuk Çakmak'ın, Ahmet Adnan Saygun'un doğumunun 100. yılı şerefine yazılan bir kitapla ilgili eleştrisini okudum. Sosyal bilimlerden guzel izler taşıyan bu sıkı eleştiri hoşuma gitti. İleride dönüp tekrar okumak için kendime not düşmek istedim. Belki siz de okursunuz :)


Saygun’u mitleştiren bir anlatı

“Bestecilerimizin değeri bilinmiyor, onlar üzerine araştırmalar, yazılar kaleme ele alınmıyor” biçimindeki klişe yaklaşım Adnan Saygun için hiç de geçerli değil. 1907 – 1991 arasında yaşamış besteci yüzüncü doğum yılında, seminerlerle, toplu etkinliklerle, yurtiçi ve yurt dışında yapılan konserlerle, yıl boyunca süren radyo programlarıyla anıldı. Kemal Küçük’ün kitabıyla ilgili değerlendirmeme geçmeden önce, argümanlarıma zemin oluşturmak amacıyla dikkatinizi birkaç yıl önce yazılmış bir kitaba çekmek istiyorum. Emre Aracı’nın doktora tezinden kitaplaştırdığı oylumlu çalışması “Ahmed Adnan Saygun” Cumhuriyet sanatına bakışta bir kuantum sıçraması yaratmış, ilk bestecilerimizin ürünlerini “çağdaşlaşma ve batılılaşma ülküsü”nün ürünleri olmaktan ibaret gören kemikleşmiş yaklaşıma bariz bir fark yaratarak, ideolojik etkilerden uzak kalan, sakin bir anlatı kurmayı becermişti. Bu metin bir kırılma anıydı. Yazar Cumhuriyet bestecilerine uygulanan yegâne şablonun dışında kalarak, Saygun’u akademik bir mesafeyle inceliyor, ideolojik güzelleme, yüceltmecilik ve kahramanlaştırma söylemlerinden uzak, alışılmışın dışında bir tavır takınıyordu. Besteciyi bir ululuk abidesi olmaktan çıkartarak, az çok sanat adamı kimliğiyle, beste incelemeleriyle, tutunmak için sürdürdüğü onca ilişkiler ağının içinde yer alan bir insan olarak, iyileriyle, kötüleriyle somut bir kişilik gibi resmediyordu.

Kemal Küçük’ün “Türk Müziğinin Kutup Yıldızı: Adnan Saygun” kitabı da bestecinin anma yılında çıkan iddialı bir çalışma. Küçük, Saygun’un hayatını detaylı bir şekilde, bilgi verici ve zevkli bir üslupla anlatıyor. Kitabın arkasındaki ayrıntılandırılmış diskografi, ilk seslendirmeler listesi, müzik ve yazı eserlerinin tamamı, araştırmacılar ve müzik severler için önemli bir rehber. Ekli “Kerem” operası DVD’si, Saygun’un opera alanındaki yaratıları her ne kadar ahım şahım olmasa da tarihsel açıdan çok değerli. Ancak Küçük anlatısının Cumhuriyet eserleri tarihi anlatılarına özgü kimi sorunlu etkileri bilinçli-bilinçsiz devraldığını gözlemlemek mümkün. Bunlardan en önemlisi resmi tarihin en çok yaslandığı tarih-biçimlendirme kalıplarından biri olan “tek adam” anlatma isteğinin kitabın yazılışına nüfuz etmiş olması. “Tek adam” anlatısı, resmi tarihlerde var olan, kahramanlaştırma, tüm ya da en büyük iyiliklerin nedenini o büyük özne olarak gösterme, adeta giderek var oluşun, kurtuluşun neden ve kaynağını bu özneye bağlama arzusu olarak özetlenebilir. Bu anlatının bir başka tipik özelliği ise tek adamı kötücül güçlerle kuşatılmış, istenmeyen, yok edilmek istenen, “mağdur” edilmiş bir figüre dönüştürmektir. Bu mağdur kişi, ona yapılan dışlama, yok etme ve mağdur etme çalışmalarına karşı, gücünü yalnızca doğruluk, dürüstlük ve insani büyüklükten alan gücüyle savaşır. Dışlanan adam sonunda tek başına da olsa zaferi kazanır, kötüler mağlup olur. O kitlelerin sevgilisi olur. Tek adam büyük planı da ilk andan itibaren bilir; neyi, ne zaman, nerede yapacağını ilk andan itibaren görmüştür hep. Tek adam bir mittir. Romantik milliyetçiliğin bir versiyonu olan bu anlatının sosyal bilimlerde tarih yazımı felsefesi, tarihsel sosyoloji ve kültürel çalışmalar yapan akademisyenler tarafından tüm 19. ve 20. yüzyıl sosyal bilimler tarihinde ne derece eleştirilmiş olduğunu söylemek gereksiz.

E. H. Carr’ın tarih yazımının kilitlerini incelediği meşhur kitabı “Tarih nedir?”, tarih yazımının sübjektif ve algısal şablonlara ne de kolay bağlanabileceğini, söylem döngüselliğinin görüşleri kendi kendine doğrular bir hale getirebildiğini, tarih pastasını istediğiniz porsiyonları kendiniz seçerek oluşturmanın kolaylığını açıkça gösterir. Bilim felsefesinin devrimci filozofu Thomas Kuhn’un “Bilimsel Devrimlerin Yapısı”nda ortaya attığı bilim kültüründeki değişim ve oluşumu açıklayan yaklaşım ise görme biçimlerinde paradigmaların ağırlığını ortaya koyar ki yirminci yüzyıl Kuhn’un gittiği yoldan “ilerleme” ve “mutlak doğruluk” kavramlarının tüm toplumsal bilimlerde ateşe tutulmasıyla geçti. Paradigma ve modelleri kavramları tartışıldı. Bambaşka bir damardan gelen Foucault ise tipik bir postmarksist-anarşist olarak tarihin olumsallığı, rastlamsallığı fikrine sıkı sıkı sarılarak, tarihsel nedenselliğin zorunluluk zincirlerinden oluşmadığı yolundaki düşüncenin öncülerinden biri oldu. Sosyal bilimlerin 2007’sinde artık fazlasıyla klasik bile sayabileceğimiz bu tür tezler, “tek adam” ya da “mağdur ulu” anlatılarına yönelik şüpheyi daha da katmerlendiriyor. Küçük’ün kurduğu anlatı yalnızca bölüm başlıklarıyla bile okurun yönünü bu şekilde tayin edecek belirli bir tarihyazım stiline bilinçsiz atıfta bulunuyor: “İstenmeyen Saygun”, “Saygun’suz Müzik Reformu”, “Yalnız ve Özgün Besteci” gibi başlıklardan söz ediyorum.

Saygun’un birkaç yıl Ankara’dan uzaklaştırılması büyük bir komplo edasıyla sunulurken, adeta doğrulardan uzak bir karşı-müzik devrimi yapıldığı iddiası güçlendiriliyor. Oysa bestecinin Atatürk’ün ilk opera bestecisi olmayı başarması, zaman zaman onun huzuruna çıkmayı şu ya da bu şekilde kıvırabildiği gerçeği, Üngör’ün elinden orkestrayı alışı, Muallim Mektebi hocalığı, müfettişlik ve Konservatuar’da hocalık, yurtdışında hükümet ve elçilik destekleri alınması gibi her an sahnede başat bir aktör olduğunu belli eden olgular, TRT müzik dairesi dahil bir sürü konuyla ilintili bir isme sahip olduğu gibi gerçekler pekala çok daha normalize edilmiş bir anlatının içine oturtulabilirdi. Saygun’un son derece ilişkici bir besteci (kötü bir şey de değil bu, biraz da eserini tanıtan besteci yaşar) olduğu Küçük’ün değerlendirmelerinin dışında kalırken, eleştirel okur bunu satır aralarından rahatlıkla kurulabiliyor. Saygun’un kendi adına araştırma merkezi olan (Bilkent) tek bestecimiz olmasını ve bunda iyi besteciliğinin yanı sıra Doğramacı’nın ilgisini kazanmış olmasını bu mağduriyet anlatısına oturtmak, “yalnız adam” tabirini ona yakıştırmak kolay değil.

Hindemith’in Saygun’la ilgili yazdığı, onu yok etmek isteyen mektuplarını ise pekala Saygun’un ya da Hindemith’in rekabetçi kişiliğine atfetmek ya da bir alanda çok büyükleşmiş iki kutup arasında var olan, ve dünyanın her kurumunda mevcut bireyler arası güç ve iktidar çatışmalarına, en azından kısmen de olsa bağlamak varken, tutup “haksızlığa uğrayan adam” lehine kanıtlara dönüştürmeye çalışmak da benzer bir çaba. Bartok’un Hindemith’le olan olası rekabeti ve Saygun Bartok dostluğu üzerine ise herhangi bir anıştırma yok. Türk Müzik devriminin Saygun’suz yapıldığı için istenen sonuçlara ulaşamadığı yolundaki tez ise kabul edilemeyecek kadar toplumsal argüman yoksunu. Birincisi Saygun işin hep içinde. İkincisi tipik bir elitler devrimi olan müzik devriminin, istenen sonuca ulaşamamasının nedeni, bugün her tarafın çoksesli Türk bestecilerinin eserleriyle dolup taşmamasının nedeni, Saygun’a Ankara’da verilen iki yıllık ara mı yani? Kanımızca, böyle bir tez, müzik sosyolojisi, popüler müziğin oluşumu, kitle müziği gibi kavramlara, jakoben devrimlerin sosyolojik yapısında görülen paternlere tamamen ilgisiz kalıyor. Yazarın Hindemith ve Saygun’un yaklaşımları arasında, anlatısına uydurmak için yaptığı farklılaştırma çabası da inandırmıyor. Hindemith’in türkülerin çokseslendirilmesi yolunda verdiği yönergenin hem Saygun hem de diğer bestecilerimizle değişik derece, form ve sıklıklarda, farklı zamanlarda bağımsız bir şekilde yapıldığını hepimiz biliyoruz. Saygun Hindemith’ten çok farklı hangi reçeteyi önermiş acaba? Metin tam bir cevap vermiyor ama kastedilen diyelim etnomüzikolojik yaklaşım ise bile, bu tavrın her yaratıcının benimsemek zorunda olduğu bir doğru olduğu tartışılır. Bu da bir başka sorun. Kitabın adına gelince... Öyle bir figürü anlatırsınız ki müzik alanında, gerçekten kendisini yığınlar taklit etmiştir. O zaman “kutup yıldızı” doğru bir betimleme olabilir. Örnek vereyim, pop müzik alanında Sezen Aksu için yapılabilecek bir tariftir bu. Büyük olmak için de zorunlu koşul değildir ayrıca. Saygun’un etnomüzikolojik yaklaşımı, aşırı tasavvuf yüklü müziği bence kendine özgüdür ancak diğer bestecileri etkileyen bir aura, bir gravite oluşturmamıştır. Bu da değeriyle ilgili bir şey değil. Bu nedenle kitabın adını da yanıltıcı buldum.

Küçük’ün çalışması tüm bunlara rağmen, kimi yerde güzel olgusal ayrıntılar içeriyor. Gözüme çarpan ufak bir olgu yanlışı, sayfa 127’de Arzumanova’nın Cumhuriyet’in kuruluş yıllarında Türkiye’de sahnelediği söylenen “Bir Orman Masalı”nın 2007’de İzmir Balesi’nce sahnelendiği. Sözü edilen eser, 1939’larda yazılmış Op. 17. İzmir’in 2007’de sahnelediği eser ise 75 opus numarasını taşıyan “Kumru Efsanesi” ya da “Bir Kumru Masalı”.

Türk Müziğinin Kutup Yıldızı: Adnan Saygun
Kemal Küçük
Doğuş Grubu Yayınları
Ağustos 2007

Devamı

Gelecek Konuşmalar

Mobil İmza'nın ismi sınırları aşıyor. Türkiye'de yeterince anlattık. Biraz da Avrupa'da anlatalım :)

"Superior Customer Experiences with Mobile Signature

enabled Financial Services"

Dr. Deniz Tunçalp

November 15, 2007

Forrester’s Financial Services Forum

Hotel Rey Juan Carlos Barcelona - Spain

"Development of the market for mobile signature

services in Turkey"

Dr. Deniz Tunçalp

November 14, 2007

CARTES 2007 Congress

Paris Nord - Villepinte Exhibition Centre Paris - France

Devamı

Sayısal İmza Üçlemesi: Elektronik imza, mobil e-imza, Tasdix

4 Ekim 2007, Perşembe - BÜYÜKADA SALONU - 12:15 - 13:15

Yaşamımızda her geçen gün bir öncekinden daha fazla belgenin elektronik ortamda doğması, kağıt ortamındakilerin elektronik ortama taşınması ıslak imzanın da yavaş yavaş yerini elektronik imzaya bırakmasını getirdi. E-imza oturumunda kimlik doğrulama, veri bütünlüğünü koruma, inkar edememe gibi kritik özellikleri sağlayan ve kağıt ortamındaki ıslak imzanın yerine elektronik ortamlarda kullanılan elektronik imza ve özellikle mobil teknolojileri kullanıcıları tarafından tercih edilen Mobil e-imza ile ilgili yenilikler aktarılacak. E-imza’nın farklı kullanım alanlarından olan, bilgisayar dosyası üzerine eklenen zaman damgasıyla, fikir ile sanat eserlerini güvence altına alan ve adli merciler nezdinde de kesin delil olarak kabul edilen zaman damgası Tasdix hakkında bilgi verilecek.

Dr. Tarık Aşkın (Moderatör) - Eczacıbaşı Bilişim Genel Müdürü
Zafer Babür - Eczacıbaşı Bilişim, İş Geliştirme Müdürü
Dr. Deniz Tunçalp - Turkcell, Katma Değerli Servisler - Mobil İmza Birim Müdürü
Murat Tarım - Türk Ekonomi Bankası, Nakit Yönetimi Direktörü
Aşkın Tuna - Musiki Eseri Sahipleri Grubu (MSG), Başkan Yardımcısı
Barış Şensoy - Musiki Eseri Sahipleri Grubu (MSG), Genel Sekreteri
M.Gökhan Ahi - İstanbul Barosu Bilişim Hukuku Merkezi, Serbest Avukat

Devamı